Ik wil leven vanuit liefde voor mezelf
Fleury groeit samen met haar broertje op in een liefdevol en warm gezin. In de opvoeding staan aandacht, liefde en zelfstandigheid centraal. Zelf is ze een kind dat graag zorgt, die graag iedereen dicht bij elkaar heeft. Ze vindt het belangrijk dat haar familie ‘close’ is, dat ze altijd open en eerlijk naar elkaar zijn. Met allebei haar ouders heeft Fleury een goede band, maar vooral met haar moeder kan ze goed praten. Het is dan ook haar moeder die haar belooft dat altijd alles goed komt, dat haar ouders altijd bij elkaar zullen blijven. Helaas lukt het haar ouders niet deze belofte uit te laten komen: wanneer Fleury elf is gaan ze uit elkaar. Voor Fleury is dit moeilijk te begrijpen, ineens ziet zij in dat ouders helemaal niet bij elkaar ‘horen’ te blijven, dat dat niet vanzelfsprekend is. Dat haar vader een moeder geen eenheid zijn, maar als twee individuen hun eigen zorgen en emoties kennen. Het is voor haar een moeilijke tijd, waarin ze haar gedachtes vooral voor zichzelf houdt. Echt praten doet ze niet, ook niet met haar moeder.
''Om hem bij me te houden deed ik alles om hem gelukkig te maken''
In deze periode begint ze zich af te zetten van haar ouders en ze krijgt last van slaapproblemen. Ze komt in de puberteit en begint haar eigen leven vorm te geven. Haar grote passie is dansen: al haar vrije uurtjes brengt zij door op de dansschool. Als ze maar voldoendes haalt, mag ze daar zoveel zijn als ze wil. Voor die voldoendes werkt ze dan ook hard, zodat ze al haar tijd kan stoppen in wat ze het liefste doet. Ze heeft veel vrienden, zoekt en krijgt veel aandacht van jongens. In die relaties geeft ze zich altijd voor de volle 100%: de ander gelukkig maken, dát is wat zij belangrijk vindt. Daar haalt ze voldoening uit. Toch reageert ze ook uit angst: angst dat relaties kapot gaan, dat ze de ander niet bij zich kan houden. Wat ze dan nog niet doorheeft, is dat ze zichzelf daarmee voorbij loopt. Dat ze haar grenzen overschrijdt om andere mensen maar tevreden te houden. Uiteindelijk betaalt ze daar een hoge prijs voor.
‘’Als dit zo nog 5 jaar doorgaat dan hoeft het van mij niet meer’’
Na de middelbare school bouwt Fleury verder aan haar grote droom. Ze rondt een dansopleiding af en gaat op zichzelf wonen. Ze heeft een druk leven, start samenwerkingen met artiesten en houdt meerdere ballen in de lucht. Te veel ballen, blijkt. Slapen gaat nog steeds niet goed en op een ochtend wordt ze bezweet en duizelig wakker, haar hartslag is onnatuurlijk hoog. Gedurende de dag raakt ze in paniek, haar angst wordt steeds groter. Vanaf dat moment komt ze in een neerwaartse spiraal terecht. Ze verliest het contact met haar eigen lichaam, is bang dat haar iets overkomt, dat haar hart stopt met kloppen. De angst verspreidt en verplaatst zich en vooral de angstaanvallen geven haar het gevoel dat het nooit meer goed zal komen. Elke nacht belt ze haar moeder in paniek op. Ze weet: dit klopt niet en zoekt hulp. Maar doktoren schuiven het af op haar drukke schema. Ze voelt zich eenzaam en onbegrepen. Ze voelt zich schuldig naar haar ouders toe, die ze voor haar gevoel belast met haar problemen. Ze heeft het gevoel dat ze te veel is. Van binnen is er van alles mis, maar aan de buitenkant is niets te zien. Het is niet uit te leggen.
‘’Ik zag eindelijk: er is zo veel liefde, zo veel moois. Zo wil ik leven''
Twee jaar lang lukt het Fleury niet om uit haar spiraal van angst te komen. Twee jaar lang zoekt ze hulp maar loopt ze tegen een muur. Ten einde raad stuurt haar moeder haar naar het NLP Instituut. Hier leert ze haar brein te ‘herprogrameren’: ze leert positief denken, leert beter met zichzelf te communiceren, beter voor zichzelf te zorgen. Ze leert hoe ze in haar communicatie met anderen haar grenzen kan aangeven, hoe ze haar doelen kan bereiken en wat haar daarin tot nu toe tegenhield. Het is een moeilijke tijd waarin ze geconfronteerd wordt met haar eigen gedrag, maar ook een tijd waarin ze langzaam uit de spiraal van angst begint te klimmen. Geholpen en geïnspireerd gaat ze op zoek naar meer antwoorden: ze volgt trainingen over lichaamswerk, familieopstellingen en het opsporen en verwerken van trauma’s. Ze leert te luisteren naar haar intuïtie, leert onvoorwaardelijke liefde voor zichzelf te voelen. En dat is het moment waarop ze besluit: zo kan het dus ook. Vanuit dit gevoel wil ik leven.
‘’Ik heb niemand anders meer nodig om gelukkig te zijn’’
Terugkijkend zegt ze het af en toe nog moeilijk te vinden hoe ze zo slecht voor zichzelf gezorgd heeft, dat ze mensen zo over haar grenzen heeft laten gaan, dat ze zo weinig van zichzelf gehouden heeft. Nu voelt ze liefde, acceptatie en waardering voor zichzelf. Ze mag er zijn, zichzelf op de eerste plaats zetten. Omdat ze dat verdient. In relaties wil ze de ander nog steeds gelukkig maken, maar loopt daarin zichzelf niet meer voorbij. Liefde: het is een term die terug blijft komen in haar verhaal. Ze gelooft dat wat je zegt, uitkomt. Daarom probeert ze niet langer negatief te denken, maar te focussen op positieve doelen. Al zijn die nog zo klein. Andere jonge vrouwen wil ze aanmoedigen op zoek te gaan naar zichzelf, naar wie je bent en waar je blij van wordt. Ze roept jonge vrouwen op om in zichzelf te geloven en ook naar liefde voor zichzelf te zoeken. Ze wil meegeven dat ‘je goed voelen’ niet altijd kan, dat je naar negatieve emoties toe mag en die er ook mogen zijn. Dat je fouten mag maken. ‘’Zie het leven als een reis, waarin je continu op zoek bent naar jezelf. Waarin mensen met je meegroeien en weer afvallen. Dat is oké, zolang je in contact blijft met jezelf. Zolang jij maar gelukkig bent met wie je bent.’’.
Zelf heeft Fleury dat geluk gevonden. Ze heeft prachtige toekomstplannen, waarin een liefdevol gezin niet mag ontbreken. Ze bouwt aan een toekomst waarin ze andere jonge vrouwen wil helpen stappen te zetten: stappen naar een leven vanuit liefde voor de wereld om je heen. Voor de mensen om je heen. Maar vooral voor jezelf. Omdat je dat waard bent. Ze wil jonge meiden begeleiden in hun reis naar liefde en geluk. En reis die zij zelf nog altijd aan het maken is.
Tekst: Tess | Fotografie: Sami & Tess | Locatie: Boskoop
Fleury laten weten wat je van haar verhaal vindt? Dat kan!
We vinden het heerlijk om te lezen hoe onze @sterkemeisjes jou inspireren, ontroeren of misschien wel inzichten bieden. Want boven alles, schrijven we deze verhalen voor jou. En hopen we je daarmee een stapje verder te helpen. Je minder alleen te laten voelen. Of je gewoon een fijne middag te bezorgen. Voel je de behoefte om ons en alle @sterkemeisjes te laten weten wat de verhalen met je doen? Dat kan en vinden we heel erg leuk!
